Pracownicy często powtarzają krótki zwrot – oby było blisko i żeby był dobry dojazd.
Niestety, nie zawsze jest blisko, a nawet jeśli trasa nie jest daleka, zdecydowana większość pracowników dojeżdża do
pracy. Wiąże się to ze znacznymi kosztami dojazdu do pracy w skali miesiąca, a tym bardziej roku. Warto pamiętać o tym, że część z tych
wydatków możemy odzyskać, ponieważ stanowią one koszt uzyskania przychodu. Co to oznacza?
Dowiedz się jak powinno wyglądać rozliczenie podatkowe obywateli Ukrainy
Koszt dojazdu do pracy pomniejsza dochód, od którego naliczany jest podatek
Od wynagrodzenia brutto znajdującego się na umowie o pracę pomniejszonego o składki na ubezpieczenia społeczne
(13,71% wynagrodzenia brutto) odejmujemy koszty uzyskania przychodów i dopiero z tak obliczonej kwoty wyliczamy
podatek należny do zapłaty.
Im wyższe będą zatem koszty uzyskania przychodów, tym niższa będzie zaliczka na podatek przekazywana do
urzędu, a tym samym wynagrodzenie „do ręki” się zwiększy.
Jak zatem podwyższyć te koszty?
Sposób pierwszy: Złożenie pracodawcy oświadczenia PIT-2
Najprostszym i prawdopodobnie najczęściej wykorzystywanym sposobem jest złożenie pracodawcy oświadczenia o
zamiarze korzystania z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów (KUP).
Uprawnienia do tego posiadają osoby mieszkające poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy. Znaczenie
ma tu miejsce wykonywania pracy, a nie miejscowość siedziby firmy. Drugim czynnikiem jest miejsce zamieszkania, a
nie zameldowania pracownika.
W praktyce oznacza to, że nawet jeśli do miejsca pracy mamy blisko, ale jest to inna miejscowość, przysługują nam
uprawnienia do skorzystania z wyższych kosztów.
Jeśli natomiast mieszkamy w dużym mieście to nawet przy kilkukilometrowej odległości w obrębie tej samej
miejscowości nie możemy skorzystać z podwyższenia.
Kwoty, o których mowa to odpowiednio 300 zł miesięcznie/ 3 600 zł rocznie w przypadku podwyższonych KUP oraz 250
zł miesięcznie/ 3 000 zł rocznie w przypadku podstawowych KUP.
Jeżeli pracownik pracuje w kilku zakładach pracy może odliczać koszty uzyskania przychodów z kilku z nich w łącznej
kwocie 5 400 zł rocznie w przypadku pracy w miejscowości poza miejscem zamieszkania oraz 4 500 zł rocznie w
przypadku pracy w miejscowości zamieszkania.
PRZYKŁAD:
1) Pensja brutto Pani Kasi wynosi 4000 zł. Pracuje ona w miejscowości, w której mieszka i korzysta z kwoty
zmniejszającej podatek 300 zł. Wyliczenia wyglądają następująco:
4000 zł brutto – składki na ubezpieczenie społeczne 548,40 zł = 3 451,60 zł
3 451,60 zł – 250 zł koszty uzyskania przychodów = 3201,60 zł ~ 3201 zł
3201 zł x 12% = 384,12 zł
384,12 zł – 300 zł = 84,12 zł ~ 84 zł
DO WYPŁATY 4000 zł brutto – ub. społ. 548,40 zł – podatek 84 zł – ub, zdr. 310,64 zł = 3 056,96 zł
2) Pani Kasia przeprowadziła się jednak do innej miejscowości. Złożyła pracodawcy oświadczenie o zamiarze
korzystania z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów. Wyliczenia wyglądają następująco:
4000 zł brutto – składki na ubezpieczenie społeczne 548,40 zł = 3 451,60 zł
3 451,60 zł – 300 zł koszty uzyskania przychodów = 3151,60 zł ~ 3151 zł
3151 zł x 12% = 378,12 zł
378,12 zł – 300 zł = 78,12 zł ~ 78 zł
DO WYPŁATY 4000 zł brutto – ub. społ. 548,40 zł – podatek 78 zł – ub, zdr. 310,64 zł = 3 062,96 zł
Sposób drugi: Koszt dojazdu do pracy rozliczony w zeznaniu rocznym
Drugi sposób to niewypełnienie żadnego oświadczenia lub zrezygnowanie z odliczania kosztów uzyskania przychodów
w pracy, a rozliczenie całej kwoty tych kosztów w rocznym rozliczeniu podatkowym. To rozwiązanie odnosi się zarówno
do osób mieszkających w miejscowości, w której znajduje się zakład pracy jak i tych dojeżdżających od innej. Jakie
niesie za sobą korzyści zrezygnowanie z tych uprawnień? Mimo, że comiesięczne wypłaty będą nieco niższe niż przy
pierwszym sposobie, jednorazowo otrzymamy wysoką kwotę zwrotu z podatku.
Sposób trzeci: Rozliczenie rzeczywiście poniesionych kosztów dojazdu do pracy
Może się też zdarzyć, że koszty ponoszone w związku z dojazdami do pracy przewyższają te określone w przepisach.
Takie wydatki również można uwzględnić w części D zeznania PIT-37. Niezbędne będą do tego dowody w postaci
imiennych biletów okresowych. Do takich dowodów nie można zaliczyć rachunków za paliwo, zatem rozliczenie tym
sposobem jest możliwe jedynie w przypadku dojeżdżania do pracy środkami komunikacji publicznej, np. tramwajem,
pociągiem, autobusem itp.
Podsumowując, chociaż z dojazdami do pracy wiążą się dodatkowe koszty,
ustawodawca przewidział możliwość zwrotu części lub nawet całości poniesionych wydatków
pod postacią kosztów uzyskania przychodu.
